ابن سنان در روایتی از امام صادق علیه السلام نقل می کند که فرمودند:«هیچ کس از دوستان ما که بغض دشمنان ما را دارد نمی میرد، مگر اینکه رسول الله،امیرالمومنین ، امام حسن و امام حسین علیهم السلام نزد او حاضر می شوند.پس او را دیده و بشارتش می دهند؛ اما اگر از دوستان ما نباشد آنان را با ناراحتی و نگرانی می بیند.»
در تائید روایت قبل:امام علی علیه السلام به حارث همدانی فرمودند:«ای حارث همدانی، هرکس بمیرد، مرا خواهد دید، مومن باشد یا منافق.»
در روایت دیگر آمده است که حارث همدانی گوید:«خدمت حضرت امیرالمومنین علیه السلام رسیدم؛ حضرت سوال کردند:
-«چه چیز باعث شد تا به اینجا بیایی؟»
-محبت شما یا امیرالمومنین.
-«ای حارث، آیا مرا دوست داری؟»
-بله ، به خدا قسم یا امیرالمومنین.
-«زمانی که جانت به گلو برسد، همانگونه که دوستم داری مرا خواهی دید.»
همچنین نقل شده که حضرت رسول (ص) به امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند:«ای علی،دوستداران تو در سه موقع شادمان می شوند: هنگامی که جان آنها خارج می شود و تو در آنجا شاهدشان هستی؛ هنگام سوال قبر که در آنجا آنها را تلقین می کنی؛ و به هنگام عرضه شدن بر خداوند که آنجا هم تو آنها را معرفی می کنی.»
منبع:طعم مرگ ص73 تا 75
مولف: مهدی فربودی
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
<-PollName->
آمار
وب سایت:
